از اعمال مهم بندگان دعا کردن است
از اعمال مهم بنده، یکی قرآن خواندن و دیگری دعا خواندن است. خدا در قرآن به پیامبر(ص)می فرماید: «ای پیامبر ما، به مردم بگو اگر دعای شما نبود، ما به شما اعتنا نمی کردیم.» دعا خیلی موثر است، همه کار های خود را با دعا و توسل درست کنید. «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» شما مرا بخوانید، من دعایتان را استجابت می کنم. هر چه می خواهید از خدا خواهید.
سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج) صلوات
التماس دعا
هیچ گناه و عبادتی را کوچک نشمارید
هیچ گناهی را کوچک نشمارید و به کوچکی آن نگاه نکنید. نگاه کنید ببینید مخالفت چه کسی را کردید. شاید غضب خدا در همین گناه باشد.
از آن طرف، هیچ عبادتی را هم کوچک نشمارید، شاید که رضایت خدا در همین عبادت باشد. دست کوری را می گیری و از این طرف خیابان به آن طرف می بری، نگو این که چیزی نیست، یک وقت می بینی که همین کار کوچک تو را بهشتی کرد.
التماس دعا
در برابر مصائب صبر کنید
کسی که اگر مصیبتی بر او وارد شد ناراحت نمی شود و می گوید: «اِنّا لله و اِنّا اِلَیه راجِعُون» خدا اجر بیشتری به او می دهد. خبر می دهند که اولاد یا همسر یا یکی از بستگانت از دنیا رفته است. فزع نمی کند، جزع نمی کند، می گوید: «اِنّا لله و اِنّا اِلَیه راجِعُون». می داند مصلحت در این بوده است. ما که عقلمان نمی رسد. هر پیشامدی که از طرف خدا می شود، یک صلاح و مصلحتی است. خودمان هم نمی دانیم که صلاح است.
پسر مرحوم حاج شیخ علی اکبر برهان از دنیا رفت. آقای برهان برای این پسر خیلی ناراحت بودند. یک شب خواب می بیند که این پسر بزرگ شده و نااهل شده و همه ی مردم می گویند: «این هم پسر آقا!» آبروی ایشان را برده است. از خواب بیدار می شوند و متوجه می شوند که اگر این پسر می ماند، نا اهل می شد، و آبرویشان را می برد. صلاح در این بود که این پسر بمیرد.
ما در این مسائل عقلمان نمی رسد. پس اگر پیشامدی برای آدم اتفاق افتاد، نباید جزع و فزع کند، نباید اعصابش را ناراحت کند، باید چه بگوید؟ بگوید: «اِنّا لله و اِنّا اِلَیه راجِعُون»
راضی به قضا و قدر الهی باشیم
خداوند تبارک و تعالی فرمود: اگر بنده بداند من خدای او هستم و هر چه صلاح اوست به او می دهم، در دلش از من ناراضی نمی شود. در حدیث است که «انتم کالمَرضی و ربًّ العالمین کالطّبیب.» ما همه مانند مریض هستیم و خدا مانند طبیب.
ساعت 10 صبح دکتر به همراه مامور آشپزخانه وارد اتاق بیماران می شود. ده تخت هم داخل اتاق است، دکتر می گوید: «به این چلوکباب بدهید با کره، به تخت کناری غذا ندهید، به او سوپ بدهید، دیگری نان و کباب.» مریض ها همه یک جور به دکتر نگاه می کنند. حتی به کسی هم که می گوید غذا ندهید، او می فهمد و می شناسد که دکتر خیرش را می خواهد، اعتراض نمی کند.
حالا اگر بلند شود و بگوید که چرا به آن مریض چلوکباب بدهند و به من ندهند، دکتر می فهمد که این شخص روانی است. ما هم اگر به خدا بگوییم خدایا، چرا به فلانی خانه ی دو هزار متری دادی و به من ندادی، ما هم روانی هستیم. ما هم قضا و قدر الهی را نشناختیم و نفهمیدیم، باید بفهمیم. همان طور که مریض می فهمد و به دکتر اعتراض نمی کند، ما هم به خدا نباید اعتراض کنیم و هر چه به ما می دهد راضی باشیم.
سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان (عج) صلوات
التماس دعا
